donderdag 9 oktober 2014

VERBODEN VERLANGEN: Zalige verlossing




Ik zie haar heus wel loeren hoor, vanuit haar ooghoeken. Wat denkt ze, dat ik achterlijk ben of zo? Ik snijd een stukje worst af, prik het aan mijn vork, steek het in mijn mond en maak nadrukkelijke kauwbewegingen, terwijl ik de vette hap met mijn tong in mijn wangholte duw. Wie is hier nou de slimste, ha!
Nu stelt ze me een onnozele vraag over school en kijkt me aan. Doorziet me. Fokking goeie timing, dat moet ik haar nageven. Ik maak een snelle berekening. Eén hap braadworst is ongeveer tien gram, is vierendertig calorieën. En met de rijst en erwten die ik al heb doorgeslikt zat ik al aan de honderdvijftig. Ze blijft kijken, wachtend op een antwoord, ik kan geen kant op. Kan moeilijk blijven kauwen tot ik een ons weeg. En praten met een wang vol worst, dat valt ook op. Dus oké, ik slik het wel door, de teller met één keelbeweging opvoerend naar hondervierentachtig. Fuck. Fúck! En mijn bord is nog halfvol.
Nu moet ik wel overgaan tot plan B. Haar eigen schuld.
Ook na het eten zal ze me nauwlettend in de gaten blijven houden. Maar over anderhalf uur moet ze even weg. En zij weet niet dat een vette maaltijd minstens drie uur in je maag blijft, voordat het door je dunne darm wordt opgenomen en omgezet in calorieën. Wat weten de meeste mensen toch weinig over voedsel. Als ze straks de deur achter zich heeft dichtgetrokken zal ik naar de wc gaan om mijn vingers diep in mijn keel te steken. Oh zalige verlossing!
Ik neem nog een paar flinke happen en slik ze demonstratief door. Kijk mama, bordje leeg!



Dit verhaal werd geschreven in het kader van een schrijfopdracht:
Schrijf een monoloog van maximaal 250 woorden met als titel Verboden Verlangen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten