Schrijven is Toveren met letters
Ik blijf me erover verwonderen dat je met niet meer dan 26 letters en een handvol leestekens het onmogelijke mogelijk kan maken. Aan het glimlachen, grinniken of schaterlachen gemaakt kan worden, of tot tranen toe geroerd. Ik vind het heerlijk om mijn zielenroerselen al schrijvend om te zetten in een verhaal. Heerlijk, en doodeng. Want als schrijver wil ik - uiteraard - ook gelezen worden. En dat betekent: me laten kennen. Hoe verzonnen een verhaal ook is, het is wel ontsproten aan de kronkels van mijn eigen brein. En erger nog: niet zelden uitgerekend aan de schimmige, grimmige, ranzige hoekjes ervan. Die ik dus eigenlijk liever verborgen zou houden...
Op deze pagina schrijvend onder het pseudoniem Fata Morgana, ben ik in de alledaagse werkelijkheid beter bekend als Monique de Rooij. Ik werd geboren in 1961, bracht de eerste jaren van mijn leven door in de Haagse Schilderswijk, en na talloze verhuizingen sindsdie woon ik nu alweer twaalf jaar met veel plezier in het Oude Noorden van Rotterdam. Eergens in mij is toch die merkwaardige voorkeur voor oude volkswijken - het dagelijkse leven op z'n rauwst - blijven hangen.
Ik heb een gelukkige lat-relatie en pendel als gevolg daarvan tussen Nultien en Nultwintig.
Schrijven is, naast zingen, mijn belangrijkste vrijetijdsbesteding. Ik heb daarin geen specifieke richting, ik schrijf van alles, en over van alles. En voornamelijk fictie. waarbij elk verzinsel natuurlijk een kern van mezelf bevat. Alleen, waar die dan precies zit...... ? Dat weet alleen ik.
Ik wens je minstens net zo veel plezier met het lezen als ik zelf heb met het schrijven van mijn verzinsels.
Monique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten