Elf jaar geleden komt ie thuis met die Karel. ‘Pap, mam, dit is hem’. Dat was wel effe slikken. Maar je accepteert het. Karel, Boris en alles erna. Het blijft toch je kind hè?
Komt ie daarnet binnen met zijn nieuwe vlam … Alicia. Een vrouw! Enne, neem-me-effe-nie-van-kwalijk, wát voor eentje! Je mag het natuurlijk niet zeggen maar ik dacht het toch: Zou hij dan tóch…eindelijk…?
Zegt ie net in de keuken: ‘Vroeger heette ze Albert’.
Ik denk: Huh? Ik zeg: ‘En wat ben jij dan nu?’
Zegt ie: ‘Ehhhm… Méns?’
Sja…. Leg dat maar eens uit aan de buren…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten